Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Thursday, April 25, 4:10:34 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, [4], 5, 6, 7, 8 ] |
| Subject: Re: Mignon hoe is het nu? (trigger) | |
|
Author: Mignon |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Monday, May 16, 0:05:48 In reply to: Anja 's message, "Mignon hoe is het nu?" on Sunday, May 15, 16:25:42 Hoi lieverds, als eerste wil ik jullie bedanken voor de lieve reacties :) Om heel eerlijk te zijn heb ik er vaak moeite mee als jullie zulke lieve dingen aan mij schrijven, omdat ik dan vind dat ik die woorden niet verdien. Ik weet niet waarom ik dit vertel, maar ik ben in een eerlijke bui en voel de behoefte om dit is een keer van me af te schrijven. Plus dat ik heel erg moe ben en dan makkelijker over mijn gevoelens durf te praten, gek is dat eigenlijk. Het gaat nu weer redelijk met me, ik heb mezelf de volgende dag weer een harde schop onder mijn kont gegeven. Het is niet veel wat ik die dag heb gegeten, maar ik heb mezelf ook niet uitgehongerd. Dit weekend heb ik weer 'normaal' gegeten, al weet ik niet of dit komt omdat ik het hele weekend bij mijn vrienden ben geweest, en dus niet kon lijnen. Of dat het echt was omdat ik nog steeds wil vechten tegen mijn eetstoornis. Mijn eetstoornis is nog wat gecompliceerder geworden (naar mijn gevoel), omdat ik vorige week de diagnose boulimia heb gekregen. Als ik nu dus eet weet ik vaak niet of ik dit doe omdat ik wil genezen, of dat ik eet omdat dit door die vreetbuidrang komt. Natuurlijk merk ik vaak ook wel het verschil, maar soms en vooral 's avonds en veel snoep, is de grens heel vaag. Het schuldgevoel wanneer ik eet is er toch altijd wel (dus daar kan ik het niet meer aan merken) of ik nu 'normaal' eet of een vreetbui heb, het schuldgevoel is altijd aanwezig en eten voelt altijd heel erg fout. Pffffff, wat klets ik nou! Ik loop nu al stiekem plannen te maken om na pinksteren alsnog te gaan lijnen. (want dan is er toch niemand die me in de gaten kan houden) Ik eet nu dus niet omdat ik beter wil worden, maar omdat het niet anders kan vanwegen de controle. (weer zo'n eerlijk moment naar mezelf toe ;)) Vandaag heb ik een heerlijke dag gehad, eigenlijk was het hele weekend super gezellig. Op zulke dagen vraag ik mezelf helemaal af waarom ik niet gewoon tevreden kan zijn met mezelf en alles zonodig kapot wil maken. Ik heb een heerlijke jeugd gehad en ook nu heb ik alles wat mijn hartje begeerd. En toch is afvallen en dun zijn het enige wat me bezighoud, terwijl ik weet dat ik daar alles weer kapot mee maak. Ik voel me zo ontzettend schuldig en ondankbaar, omdat dat ik niet gelukkig kan zijn met wat ik heb. Eigenlijk kan ik niet 1 goede reden bedenken waarom ik me zo ongelukkig voel en die klote eetstoornis zo hard nodig heb. Dit schuldgevoel naar mijn ouders toe, die zo hard hun best hebben gedaan om mij gelukkig te maken, is onbeschrijvelijk... en toch kan ik mijn eetstoornis niet loslaten. Ik vraag me de laatste tijd heel erg af, of deze terugval komt doordat ik zo snel ben aangekomen. Door de vreetbuien kwam ik in het begin wel 3 kilo per week aan :S In totaal ben ik nu al 12 kilo aangekomen, en dat ik uiteraard goed te zien! Maar in mijn hoofd ben ik nog steeds mager en op de een of andere manier begin ik nu pas te beseffen hoeveel ik ben aangekomen (alsof ik uit een roes ben ontwaakt) Nu pas begin ik te beseffen dat dit het lijf is dat bij me hoort (en niet dat magere lijfje, waar ik inmiddels gewend aan was geraakt) Het is alleen een stuk moeilijker om aan iets te wennen, waar je helemaal niet aan wilt wennen! Het feit dat ik nooit meer zo dun zal zijn, mag zijn, dat doet me zoveel pijn en geeft me een paniekerig gevoel :S Ik heb echt heimwee naar mijn magere lijf, zo'n heimwee dat ik er alles voor over heb om weer zo dun te zijn... Pffffff, ik stop maar met schrijven, want er komt toch niks zinnigs uit. Let dus maar niet op mijn schrijfstijl, ik ben heel erg vaag vanavond ;p Heel veel sterkte allemaal, ik denk echt aan jullie! Veel liefs, Mignon [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
 Re: Mignon hoe is het nu? (trigger) | Anja | Monday, May 16, 0:26:04 |