Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Thursday, April 25, 13:43:19 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, 5, [6], 7, 8 ] |
| Subject: Lieve meid | |
|
Author: Zoë |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Wednesday, March 09, 19:04:58 In reply to: Alicia 's message, "Like hell (trigger)" on Monday, March 07, 18:32:23 Hoi lieve Alicia! Ik heb de laatste tijd weinig energie om goed te reageren op wat anderen schrijven. Maar jouw berichtje raakte me behoorlijk. Je beschrijft ongeveer wat ik op dit moment ook voel en waar ik mee bezig ben. En dat doet me in zekere zin goed. Aan de ene kant vind ik het vreselijk dat je zo ontzettend down en moe bent en dat je zo in gevecht bent met jezelf en het eten. Aan de andere kant (ja ik zeg het maar weer eens) voel ik me verbonden met je, want ik voel het ook zo. En dat voelt dan ook wel weer even goed. En misschien ga je me wel haten omdat ik dit zeg, maar ik moet het zeggen van mezelf: Lieve meid...je hebt en eetstoornis. Twijfel daar niet aan, diep van binnen weet je het zelf heel erg goed. Het toegeven is alleen zo immens moeilijk. Dwing jezelf dan ook niet om het toe te geven. Dat komt later wel. Maar zoek HULP! Alsjeblieft meisje, er zullen geen wonderen verricht worden in het begin. Misschien voel je je zelfs een periode veel kloterig (pardon) dan ooit tevoren. MAAR, je hebt iemand om eerlijk tegen te zijn, die je begrijpt en die wil helpen. En ik denk dat je nu zoiets hebt van: ja maar dit wil ik egenlijk helemaal niet loslaten. En ik wil niet dat iemand mij dwars gaat liggen hierin en tot dingen dwingt. En misschien denk je nog vele vele andere dingen. Geloof me, dat gebeurd niet, want je bent nog altijd je EIGEN baas! Je hebt een tijd geleden verteld dat je een goed gesprek met je moeder had gehad en dat jullie zelf een eetlijst hadden opgesteld. Dit ging best goed vertelde je maar na verloop van tijd werd het minder. Hetgeen wat ik dan denk ik: De duer staat op een kier Alicia! Ga praten met je moeder, zij weet al wat dingen. Vast niet alle details maar dat hoeft ook niet. En als je het haar verteld, dan heb je iemand achter je staan. Die met je mee kan denken, met je mee kan naar de huisarts, die er voor je kan zijn. Een achterban is HEEL belangrijk. Dat mer ik tenminste aan mezelf. En ik denk dat het voor bijna alle mensen wel geld in zo'n situatie. Het is een heel verhaal van me, en het is niet bedoeld om je keihard een kant op de duwen. Maar stiekem hoop ik toch dat je even eerlijk tegen jezelf bent. En een keer de stoute schoenen aantrekt en eerlijk bent tegen iemand anders. Dat kan je moeder zijn, maar natuurlijk ook iemand anders. Maar laat het iemand zijn die je vertrouwd, waar je je goed bij voelt en die iets voor je zou kunnen beteken in deze situatie. Hm..wat een betweter ben ik he? Ik herken het allemaal hoor. Ik heb heel lang hier geschreven dat ik eigenlijk geen hulp wilde maar me wel klote voelde en wilde dat het stopte. Ik had toevallig een moeder die op een bepaald moment door me heenprikte. Bij jou is dat in zekere zin natuurlijk ook het geval. Het gaat je moet alleen weer opengeprikt worden, maar dan eerder van jouw kant... Genoeg wijs gewauwel, het is veel langer geworden dan ik wilde. En eigenlijk wil ik het nu niet eens meer opsturen. want ik schaam me dood voor al die 'wijze' praat. Want ik WEET hoe verdomd moeilijk het is allemaal; die stap nemen.. Maar toch stuur ik het op. Ik hoor het wel als je me een wijsneus vind. Oke??! Lieve schat, ik denk aan je en ik wens je heel veel sterkte is deze toestand waarin je nu zit. Ik hoop van je te horen. Laat je niet kisten he meissie?! Kus, Zoë [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
| Re: Lieve meid | Alicia | Tuesday, March 15, 18:26:50 |