Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Saturday, April 20, 2:32:48 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, 5, [6], 7, 8 ] |
Subject:  Re: Wie ben ik en wat heb ik (trigger)Voor Anja |
|
|
Author: Anja |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Wednesday, March 23, 21:06:41 In reply to: Rascal 's message, "Re: Wie ben ik en wat heb ik (trigger)Voor Anja" on Wednesday, March 23, 13:32:12 Lieve Rascal, Goed om weer even iets van je te horen :) Zo te horen zit je behoorlijk in een isolement, opgesloten in jezelf en blijf je op die manier hangen in al die nare gevoelens en gedachten over je lijf en je eetpatroon, maar ook je emoties. Het klinkt behoorlijk depressief allemaal, alsof je rondcirkelt in een kringetje en er geen perspectief meer is voor jou, alsof je in een maalstroom zit, een sleur... Weergeef ik je gevoelens een beetje goed zo? Als het niet zo is gewoon zeggen hoor :) Ik denk dat het belangrijk is om je huidige patroon te doorbreken, dus bijvoorbeeld iemand zoeken die vaker bij jou kan zijn en je een beetje kan steunen, dat kan ook gewoon via een kop koffie drinken zijn, of lekker wandelen, het wordt weer mooi weer, het is heerlijk buiten! Ik begrijp het wel dat je er tegenop ziet om iemand bij jouw leven te betrekken, dat is kenmerkend voor als je je depressief voelt, dan wil je dat allemaal niet, dan heb je er geen "zin" in en toch wil je ook weer wel maar je ziet er zo tegenop dat het niet lukt... En juist daar zit hem de kneep... Want door leuke dingen in te bouwen in je dagelijkse leven is het volhouden van je eetlijst ook makkelijker, omdat je meer gaat ontspannen en genieten van dingen. De eenzaamheid doorbreken dus, Rascal, dat is heel belangrijk! Al is dat moeilijk, maar je doet jezelf er een groot plezier mee. Weer wat zingeving in je leven. Niet bij de pakken neer gaan zitten. Ook als het heel moeilijk lijkt gewoon jezelf een liefdevol schopje onder je kont geven... Die gevoelens die je nu hebt gaan niet vanzelf weg, de tunnel waar je nu in zit wordt niet vanzelf licht, dat vraagt om een stukje actie van jezelf. Door leuke dingen te bedenken, een lijstje met dingen maken die je heel leuk vindt en die haalbaar zijn voor je, dus stel niet te hoge eisen, er zijn zat dingen die niet veel energie kosten maar wel leuk zijn, muziek luisteren bijvoorbeeld of een korte wandeling, even langs bij je buurvrouw (als je een leuke buurvrouw hebt natuurlijk... maar het kan ook iemand anders zijn...), of zelf iemand uitnodigen die weet van je eetstoornis en die je even helpt met koffiezetten etc. en jou niet veroordeelt... Rascal, probeer eens wat dingen te bedenken waarmee jij de sleur van je dagelijkse bestaan kunt doorbreken, hoeven helemaal geen moeilijke dingen te zijn, vaak zit het hem juist in hele simpele zaken die een enorm verschil kunnen maken. Probeer je aandacht eens te focussen op kleine dingen waar jij blij van wordt. Het denken eraan alleen al kan je positieve gevoelens geven, je blij maken... En als je dat niet lukt probeer dan eens na te gaan bij jezelf hoe dat komt. Wat je tegenhoudt, wat je voelt, waar dat gevoel zit en of het vastzit of beweeglijk is... wat je het liefst zou doen/zeggen/roepen, etc. Heel veel sterkte, ik denk aan jou! Liefs, Anja [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |