VoyForums
[ Show ]
Support VoyForums
[ Shrink ]
VoyForums Announcement: Programming and providing support for this service has been a labor of love since 1997. We are one of the few services online who values our users' privacy, and have never sold your information. We have even fought hard to defend your privacy in legal cases; however, we've done it with almost no financial support -- paying out of pocket to continue providing the service. Due to the issues imposed on us by advertisers, we also stopped hosting most ads on the forums many years ago. We hope you appreciate our efforts.

Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your contribution is not tax-deductible.) PayPal Acct: Feedback:

Donate to VoyForums (PayPal):

Friday, March 29, 14:57:31Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 123456[7]8 ]
Subject: Mignon


Author:
Gaat nog goed... (volgens mij niet triggerend ?)
[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]
Date Posted: Thursday, January 13, 20:26:35

Lieve meiden,

ik kon een paar dagen niet op het forum komen vanwegen 1 of ander storing...grrrrr Daarnaast heb ik sinds maandag een behoorlijke griep te pakken en had ik sowieso de energie niet om te schrijven... wat toch al niet kon :S

Nu kan ik gelukkig weer komen klagen en jullie bestoken met ongevraagde adviezen...hihi :P
Het kan zijn dat het een hak-op-tak verhaal wordt, want ik heb een hoop te vertellen :)

Zondagochtend heb ik echt een diepte punt bereikt.
Ik had al een paar dagen niet gegeten en voelde me helemaal op. Mijn lichaam wilde niet meer en ik kon alleen nog maar op de bank liggen (zelfs koffie had geen effect meer) Ik voelde me ook down en paniekerig, want ik leek alle controle kwijt te zijn (ook al at ik niet) Radeloos is misschien een beter woord, want ik wist niet meer wat ik moest doen. Ik durfde niet te eten omdat ik bang was voor een vreetbui, maar niet eten leek me ook niet meer zo'n goed idee omdat ik me al zo beroerd voelde.

De omslag kwam toen mijn buurmeisje kwam vragen of ze de honden uit mocht laten. Natuurlijk mocht dat, ik had er toch de energie niet voor.
En toen ik op de bank lag, zonder de honden, bedacht ik me hoe graag ik zelf lekker met de honden naar buiten had gewild. Ik bedacht me hoeveel mooie dingen ik misloop doordat ik niet eet en zo graag dun wil zijn. Dat ik wel zoveel mooie toekomstplannen heb, maar er alleen van droom en ondertussen mezelf ziek en ongelukkig maak.

Ik vroeg mezelf af wat ik denk te bereiken met het afvallen en hoelang ik dat denk vol te houden. Ik stelde mezelf nog een aantal kilo lichter voor en bedacht me, hoe beroerd moet ik me dan wel niet voelen?! En wat dan? dan ben ik dun, zo dun dat ik nog minder kan dan nu... en dan, wat voor leven heb je dan?

Optie 1: anorexia als 'levensstijl' aannemen. Me dus gewonnen geven, ophouden met vechten en de rest van mijn leven maar 'half' leven en meemaken. Mezelf dun houden en nog niet gelukkig of blij met mezelf zijn. Nooit meer genieten van lekker eten en alle gezelligheid die daarbij komt kijken. Altijd blijven kwakkelen met mijn gezondheid, blijvende schade oplopen en misschien zelfs geen kinderen kunnen krijgen. De onderliggende redenen laten voor wat ze zijn en ze blijven verstoppen en verdoven in mijn eetstoornis.

Optie 2: vechten voor een gezonder, mooier en gelukkiger leven. Te beginnen met een stabilisatie lijst, niet meer afvallen en ook niet aankomen en daarnaast voorkom ik dan die vreetbuien! Met behulp van de psychloog werken aan mijn onzekerheid en negatieve zelfbeeld. Leren omgaan met mijn overgevoeligheid en mijn gevoelens leren uiten op een 'gezonde' manier.
En stapje voor stapje alles weer leren (durven) eten, zonder schuldgevoel... en aankomen.
En uiteindelijk de maatschappij weer in kunnen... Sterker dan ooit, tevreden met hoe ik ben en hoe ik eruit zie. Doen wat ik leuk vind, genieten van eten, gelukkig worden en genieten van het leven!

Tja, zo lag ik echt op de bank te discusieren met mezelf. En geloof het of niet... ik heb voor optie 2 gekozen!
Ik heb die middag mijn moeder opgebeld en gevraagd of ik bij haar mocht komen eten. Ik heb een stabilisatielijst opgezocht op het internet en deze wat aangepast omdat er 'verboden' voedsel opstond.
En ik heb bij mijn moeder gegeten, wat echt niet makkelijk was hoor. En ik volg al sinds maandag deze eetlijst met drie maaltijden per dag en drie tussendoortjes! Het is bijna 2 jaar geleden dat ik 3 keer per dag heb gegeten en ik vind het behoorlijk zwaar.... maar ik hou vol!
Ik ben er nog steeds niet van aangekomen, zelfs een halve kilo afgevallen. En ik sla bijna niet meer door in een vreetbui, de drang is gewoon veel minder.
Ik voel me nu al zoveel beter dan zondag! Ik loop iedere dag weer zelf met de honden :D Heb gewoon veel meer energie, kom makkelijker mijn bed uit (ondanks mijn slapenloosheid) en voel me minder snel down.

Ik weet dat ik er nog lang niet ben! En dat het stapje voor stapje en met vallen en opstaan zal gaan. Vandaag voel ik me wel weer even down en ik heb toch een vreetbui gehad... hing net nog kokhalsend boven de wc.
En ik weet dat dit nog maar het begin is, want ik kom hier nog niet van aan! Maar toch is het een stap vooruit i.p.v. achteruit en ik ben best trots op mezelf!
De verleiding om weer te stoppen met eten en af te vallen is groot, maar ik weet dat ik daar toch niks mee opschiet. Ik wil beter worden en daar hoort eten toch echt bij.
Dus Mignon begint morgen weer braaf aan haar eetlijst en hoopt maar dat ze morgen geen vreetbui krijgt!

Maandag heeft mijn stiefvader trouwens gebeld en gepsroken met de coordinator van 'het team' ( ik was zelf echt te beroerd om te bellen.) Deze man wist helemaal niks af van het telefoongesprek van afgelopen donderdag(??) Hij vond mij zeker wel urgent klinken en heeft voor 25 januari een afspraak geregeld bij de gespecialiseerde psycholoog! Hij zij ook dat 'deze kwestie' intern zal worden opgelost.
He,he, eindelijk zeg!!!! Hier leef ik nu dus ontzettend naartoe. Maar aan de ander kant ben ik ook heel bang dat ook deze psycholoog me zal teleurstellen... afwachten dus maar.

En nu ga ik echt stoppen met schrijven, want volgens mij heb ik nog nooit zo'n lang bericht gepost...hahaha
Ik ga lekker de hondjes uitlaten en ik hoop daarna nog energie te hebben om op jullie berichten te reageren, maar anders komt dat morgen. :)

Heel veel sterkte iedereen, ik denk aan julie!

Liefs,
Mignon

[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]

Replies:
Subject Author Date
Re: MignonFlowFriday, January 14, 10:03:26

Geweldig!AnjaFriday, January 14, 10:33:44

Re: MignonAliciaFriday, January 14, 15:06:59

Dikke zoen voor Mignon!!ZoëFriday, January 14, 20:47:57

LieverdsMignonSaturday, January 15, 19:25:25


Post a message:
This forum requires an account to post.
[ Create Account ]
[ Login ]

Forum timezone: GMT+1
VF Version: 3.00b, ConfDB:
Before posting please read our privacy policy.
VoyForums(tm) is a Free Service from Voyager Info-Systems.
Copyright © 1998-2019 Voyager Info-Systems. All Rights Reserved.