Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| [ Login ] [ Contact Forum Admin ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: [1], 2, 3, 4 ] |
| Subject: Re:ปัญหาที่เข้ามามันจะทำให้แกเก่งและแกร่งขึ้น...อย่าท้อซะก่อนเราเชื่อว่าแกสามารถหางานใหม่ได้อยู่แล้ว..เพื่อนเราเก่งอ่ะ..สู้ๆน่ะจ๊ะ | |
|
Author: Ple WoRK |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: 17:07:05 11/06/07 Tue In reply to: yongyii 's message, "How are you?" on 22:53:08 11/01/07 Thu >สวัสดีเพื่อนๆ นะ >รู้สึกว่าช่วงนี้เพื่อนๆ จะแวะเวียนกันมาน้อยนะ >แต่ว่าพวกลงโฆษณาเนี่ย ทำไมขยันมาโพสต์กันจังเลยนะ > >อิจฉาคนได้ไปต่างประเทศนะ >จนป่านนี้แล้วเรายังไม่มีปัญญาจะไปไหนเลยเนี่ย >อยู่ที่เดิม เงินเก็บไม่ได้เพิ่มขึ้น >แต่ก็ยังมีเงินเก็บอยู่ คิดว่าจะไปทำพาสปอร์ตเร็วๆ >นี้แล้ว ถ้าเป็นไปได้น่ะนะ >จะลองขอวีซ่าเข้าญี่ปุ่นดูก่อน ดูจากสเตทเม้นท์แล้ว >คิดว่าคงจะไม่ผ่านแน่ๆ เลยล่ะนะ หึหึ >แต่ก็ไม่ลองไม่รู้ล่ะนะ > >คิดถึงเพื่อนๆ ตอนนี้มีแต่เรื่องเครียดๆ >จนคิดว่าตัวเองคงจะเป็นไมเกรนแล้วล่ะมั้ง >จะบอกว่าเพื่อนคนนี้ใส่เหล็กดัดฟันแล้วนะเออ >ตอนนี้ผอมลงเยอะมาก ผอมจนกางเกงหลวมแล้ว ดูโทรมลงด้วย >ผมก็ยาวเลยบ่ามานิดหน่อยแล้วล่ะ >ช่วงนี้หันมาใส่กางเกงแบบผู้หญิงบ้างแล้วล่ะ >หลายคนบอกว่าดูเป็นสตรีมากขึ้น (ฮา...) > >ตอนนี้เรื่องงานที่ค้างคาเหมือนมีอะไรมาอุดอยู่ทีท่อ >ก็เริ่มจะไหลไปได้บ้างแล้ว ก็คลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้น >กำลังเตรียมการหลายๆ อย่าง ให้เสร็จเรียบร้อยที่สุด >เพราะเตรียมจะลาออกแล้ว >ได้งานใหม่เมื่อไรก็คงจะออกแล้วล่ะ ทนไม่ไหวแล้ว >เมื่อวานก็เพิ่งส่งใบลาออกจากกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ >หัวหน้าชั้นเพิ่งจะมาถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า >ส่วนใหญ่น่ะนะ >คนที่ลาออกจากกองทุนมักจะลาออกจากงานตามไปด้วย >เขาก็คงจะระแคะระคายล่ะมั้ง >เพื่อนร่วมงานชั้นเองมันก็บอกว่า "ถ้าแกไป >ชั้นก็ไม่อยู่เหมือนกัน" >นี่ถ้ามันส่งใบลาออกจากกองทุนอีกคน >ฝ่ายบุคคลคงสั่นสะเทือนแน่ >หัวหน้าชั้นทำอะไรไม่เป็นเลย ไม่รู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน >ไม่รู้ว่าต้องจัดยังไง เสนอยังไง เดินเรื่องยังไง >ก็น่าอยู่นะ ที่เขาจะกลัว >ถ้าลาออกพร้อมกันขึ้นมา ไม่ต้องห่วงเลยว่า >เจ๊แกจะลำบากขนาดไหน ที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ >ถ้าไม่ได้ลูกน้อง "รับหน้า" แทนตลอด >คงไม่อยู่สบายอย่างนี้หรอก แต่ก็อีกแหละ >ถึงจะไม่มีคนช่วย >เราก็เดาออกว่าเวลาพนักงานมาติดต่อแล้วเขาจะแสดงออกแบบไหน > >ให้ตายเถอะ เกิดมาชั้นเพิ่งเคยเจอที่ทำงานที่ >"ให้อิสระในการเรียนรู้ด้วยตัวเอง" มากขนาดนี้ >เจ๊แกไม่โกหกจริงๆ เพราะเจ๊แกไม่สอนอะไรเลย >ไม่ใช่ว่าไม่สอนสิ แต่สอนไม่ได้ต่างหาก >ก็เจ๊แกก็ไม่รู้เหมือนกัน >เดือนแรกที่เข้าไปทำงาน >รู้มั้ยชั้นต้องคำนวนภาษีเงินได้ให้พนักงานทั้งโรงงาน >โดยที่เวลาไม่เข้าใจ พอไปถามเจ๊แก กลับได้รับคำตอบว่า >"โทร. ไปถามสรรพากรสิ เคสนี้พี่ไม่แน่ใจ..." สามเดือน >กว่าชั้นจะยื่น ภ.ง.ด. ให้พนักงานเสร็จ >ตอนนั้นมีเคสญี่ปุ่นเกษียณพอดี >ไอ้ญี่ปุ่นคนนี้มันก็คำนวนไม่เหมือนชาวบ้าน >เพราะเป็นการเกษียณอายุ >ชั้นวิ่งไปวิ่งมาระหว่างที่ทำงานกับสรรพากรเหมือนไปกลับมห >าวิทยาลัยยังไงยังงั้น เหนื่อยจนท้อเลย >มันหลายรอบจนไม่อยากทำอีกแล้ว แต่ก็ผ่านมาจนได้ > >แล้วชั้นก็ตามเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวที่เขาทิ้งไม่เป็นที่เป็นท >างอีกเกือบครึ่งปี >กว่าจะจัดการเรื่องสต๊อกยูนิฟอร์มลงตัว >กว่าจะจัดการแจกชุดประจำปีที่มีแต่ปัญหาเพราะร้านที่ตัดมั >นมั่วซั่ว ทั้งไซ้ส์ผิด ทั้งส่งไม่ครบแต่บอกว่าส่งครบ >ไหนจะโดนพนักงานด่าทุกวันว่าชุดมันไม่ได้เรื่อง ทั้งๆ >เสื้อผ้ามันสั่งตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว >ชั้นที่ไม่รู้เรื่องเพิ่งเข้ามาต้องมารับไปเต็มๆ >แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ >ถึงแม้ทุกวันนี้จะยังมีส่วนหนึ่งที่ค้างคาอยู่ก็ตามทีเถอะ >นะ > >พอมากลางปี >ชั้นก็มาเดินเรื่องสั่งชุดสำหรับแจกปีหน้าใหม่ นับจาก >มิ.ย. มาตอนนี้ 4 เดือน พอดีเป๊ะ >ชั้นเพิ่งได้เปิดพีโอส่งให้ซัพพลายเออร์วันนี้เอง >นึกยังไงเกิดอยากเปลี่ยนแบบก็ไม่รู้ >ชั้นก็ไม่รู้ว่าทำไมเรื่องที่ชั้นเสนอผ่านยัยเจ๊นี่มันถึง >ได้ช้าทุกเรื่อง >แต่พอชั้นไปคุยกับนายญี่ปุ่นโดยตรงมันกลับง่ายดายเสียเหลื >อเกิน > >ปฏิทินปีหน้า ชั้นก็เป็นคนทำ ต้องหารูปหาอะไรมาให้ >เพราะบริษัทฯ ไม่ยอมเสียตังค์ซื้อรูป >เสี่ยงแทบตายว่ารูปที่ได้มาจากเว็บมันจะเล็กเกินไป >ต้องลำบากหาอยู่เป็นอาทิตย์ >ต้องนั่งกำหนดวันหยุดวันทำงานให้ >โดยที่เจ๊แกแค่เอาเข้าไปในที่ประชุม >แล้วก็ดูกันว่าดีแล้วหรือยัง แล้วถ้ามันไม่ดีล่ะ....? >หมายความว่าชั้นก็ต้องกลับมาแก้ใหม่ ระดมสมองคิดใหม่อีก > >ไหนจะเรื่อง ISO อีก ปีนึงออดิท 2 ครั้ง >ตอนต้นปีชั้นเป็นเมนในการออดิทแผนก ทั้งๆ >ที่เขาออดิทผู้จัดการ ส่วนปลายปี >เพื่อนร่วมงานก็น่าจะเป็นเมน >เพราะเขาเป็นคนจัดอบรมให้กับพนักงาน >ซึ่งอยู่ในหัวข้อออดิทด้วย น่าจะตอบได้ดีกว่าชั้น >แต่เขากลับไม่รู้อะไรเลย.... > >ตั้งแต่มาทำงานที่นี่ชั้นเครียดมาก เครียดกับทั้งพนักงาน >กับทั้งหัวหน้า กับทั้งเจ้านาย >ไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องโดนข้างบนกดลงมา >ส่วนไอ้พนักงานพวกนั้นก็ด่าผ่านชั้นขึ้นไป >จะทำดีแค่ไหนไม่มีใครสนใจ มีแต่มองแค่จุดเล็กๆ >แค่ช่องของตัวเองว่าตัวเองไม่ได้ดั่งใจ > >บอกตามตรงเลย >ตามเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้หัวหน้าคนนี้ไม่ไหวแล้ว >ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ก็ต้องเป็นชั้นสองคนช่วยกันไปแก้ >ช่วยกันไปโดนด่าแทนเขา จนตอนนี้หมดแรง > >เหนื่อยใจมากกว่าเหนื่อยกาย > >ตอนนี้ในหัวมีอาการไม่ค่อยดี >ไม่ได้ปวดหัว ไม่ได้ง่วงนอน แต่มีอาการตื้อๆ >เหมือนคนง่วงนอน เหมือนกับว่าหัวข้างขวามันหนักๆ >อยู่ข้างเดียว แต่ไม่ได้เจ็บไม่ได้ปวด >สติชั้นก็มีครบถ้วน เวลาเดินก็ยังเดินตรงทางอยู่ >แต่รู้สึกเหมือนว่ามันพลอยจะเซไปทางขวาอยู่เรื่อยๆ > >คิดว่าอาจจะต้องไปให้หมอเช็คดูสักที >ไม่รู้เป็นยังไง จิตใจตอนนี้มันไม่เข้มแข็ง >มันอยากจะร้องออกมาตลอดเวลา บางทีก็อยากร้องไห้นะ >แต่ว่าน้ำตามันไม่ไหลออกมา...ทรมานกว่าให้มันไหลพรากๆ >ออกมาเสียอีก > >อยากอยู่ในที่ที่สงบใจได้ อยู่ในที่เงียบๆ >ไม่ต้องวุ่นวายกับมนุษย์มนา > >อยากกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อน...คิดถึงเพื่อนๆ จัง [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
|
Forum timezone: GMT+7 VF Version: 3.00b, ConfDB: Before posting please read our privacy policy. VoyForums(tm) is a Free Service from Voyager Info-Systems. Copyright © 1998-2019 Voyager Info-Systems. All Rights Reserved. |