Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Thursday, April 25, 10:08:15 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, [2], 3, 4, 5, 6, 7, 8 ] |
Subject:  Re: therapie terug opnemen !!! (trigger) |
|
|
Author: Anja |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Tuesday, October 04, 13:24:43 In reply to: Dina 's message, "Re: therapie terug opnemen !!! (trigger)" on Saturday, October 01, 20:56:08 Lieve Dina, Ik begrijp heel goed hoe zwaar die herbelevingen zijn, dat ken ik uit eigen ervaring. Toch hoort dat erbij en is dat een teken dat je op de goede weg bent, hoe vreemd dat misschien ook klinkt. Want leuk is anders... het is enorm klote dat die dingen terug bovenkomen, maar toch is het de enige manier om er de baas over te worden, om er weer controle over te krijgen, het is je verwerkingsproces en dat is heel zinvol. Weet dat je nooit meer krijgt in het leven dan je aankan, echt waar, al lijkt het misschien soms te veel, achteraf bezien is het nooit te veel, want je leeft nog... Soms gebeuren er in het leven dingen dat je denkt: dit kan ik er niet meer bijhebben, en toch heb je het achteraf weer overleefd, herken je dat? Hou dat in je achterhoofd als je weer denkt dat het te veel is allemaal, je bent veel sterker dan je denkt, Dina... Voor die creatieve therapie hoef je niet creatief te zijn, het gaat er helemaal niet om of het mooi is wat je maakt, het gaat erom dat je je uit op een andere manier dan praten, je gevoelens via expressie uiten. Ik begrijp wel dat een groepje je misschien wat afschrikt, maar het kan ook enorm krachtig werken, net als hier vind je steun en herkenning bij elkaar, het kan ook confronterend zijn, tuurlijk, maar dat is 1 op 1 therapie ook. Misschien is het een goed plan jezelf over die drempel te hijsen... Het voordeel van zo'n groepje is dat je niet meer zo alleen bent met alles. Je doorbreekt het isolement. Je merkt ineens dat je niet de enige bent die het moeilijk heeft, dat er meer mensen zijn die jou herkennen en waar jij herkenning vindt... Ik vind het heel erg voor je dat je die 4 kindjes bent kwijtgeraakt, ik kan me voorstellen dat dit nu in alle hevigheid bovenkomt en ik herken dat ook, want ik ben zelf ook een paar kindjes op een dergelijke manier kwijtgeraakt. Ik geloof zelf in een leven na de dood, ik weet ook dat niets in het leven voor niets is en dat ze nog ergens zijn, waar dat dan ook is. Het is belangrijk om dit op te pakken, Dina, want ook dit heb je nog niet verwerkt, en al is het super pijnlijk, het is wel nodig! Juist iets om op te pakken in de therapie, therapie is geen gezelligheid, het is hard werken en veel janken, etc. Dan pas kan het werken. Ik begrijp best dat je even adempauze hebt genomen, maar ik denk persoonlijk dat het juist nu goed zou zijn om weer af te spreken met je therapeut! Heel veel sterkte en dikke knuffel, Liefs, Anja [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |