Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Thursday, April 25, 21:24:05 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, [5], 6, 7, 8 ] |
Subject:  Nu wel even tijd |
|
|
Author: Anja |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Tuesday, May 10, 15:59:59 In reply to: L 's message, "Mezelf leren begrijpen (trigger)" on Monday, May 09, 22:37:54 Lieve L, Ik ben even thuis tussendoor, over ruim een uur moet ik weer weg, maar ik neem even tijd voor je bericht. Allereerst vind ik het heel goed van je dat je de tijd neemt om op je in te laten werken wat er aan je geschreven wordt, houden zo! Dat is een teken dat je jezelf serieus neemt, het doet me goed ook om te horen dat je je gevoelens hier kunt delen in de wetenschap dat je hier met lotgenoten te maken hebt die weten waarover je praat. Dat maakt ook dat niemand hier zielig is, we hebben allemaal ons eigen bordje ellende, dat wel, maar juist door de kracht van herkenning en steun kun je veel bereiken, liefst in combinatie met therapie, maar ook dat doet iedereen op zijn/haar eigen tijd... Het is heel herkenbaar dat je je emoties en je gevoelens probeert te ontkennen, en dat je in uitersten schiet. Een eetstoornis treedt met name op als gevoelens en emoties niet langs de "natuurlijke weg" worden geuit, als je dan ook nog een laag zelfbeeld hebt en alles verstandelijk probeert te benaderen, dan loop je een groot risico. En zeker het punt wat jij hebt bereikt is gevaarlijk, want het kotsen na eten is een ingeslopen gewoonte geworden, alsof het al een "normaal" onderdeel is van je dagelijkse bestaan, en dat is het natuurlijk niet. Ik zeg hiermee niet dat JIJ gek bent overigens, maar wel dat je een fors probleem hebt dat zich niet vanzelf oplost, hoe graag we dat ook zouden willen. Als iemand het kunstje kent dan mag die zich melden, dan zou er niemand meer zijn met een eetstoornis denk ik... Ik vind het heel erg van je liefdesverdriet, dat kan er stevig inhakken, dat doet verrotte zeer, ik kan me je reactie ook goed voorstellen, dat je dan op de loop gaat voor je gevoelens... geloof me, die pijn die jij voelt is geen gezeur en daar moet je niet mee kappen. Het einde van een relatie is een soort rouwverwerking, zeker als de liefde diep zat. Dus mogen die emoties er zijn, net zoals jij hier mag zijn... Ik herken het volkomen dat je zegt dat je moeite hebt met huilen, ik heb dat ook, ik kan het ook niet bij anderen, zo af en toe wel als ik alleen ben en dan knalt alles er ook uit als een gek, dat lucht op, en ik herken het ook dat je naar die troost verlangt, dat heb ik ook, en dan ben ik tevens weer bang dat ik dan zwak ben :)) Misschien is het beter even te wachten met het aan anderen te vertellen als het je zoveel moeite kost. Het is wellicht een idee om wel alvast een plan te maken hoe je er naartoe gaat werken om het wél tegen iemand te vertellen, iemand die jij helemaal vertrouwt. En begin eens met jezelf te erkennen, wel eerlijk tegen jezelf te zijn. Dus als je dan weer van die gedachtes hebt dat je "moet kappen met pijn voelen", dat je heel even tot tien telt en zegt tegen jezelf dat jij je voor jezelf niet hoeft te verstoppen... dat je bij jezelf ook echt jezelf mag zijn... Even leren dus de situatie te accepteren zoals hij is, inclusief jezelf en je eetstoornis. Probeer het niet meer af te zwakken. Schrijf het op voor jezelf en erken voor jezelf nochthans dat je een probleem hiermee hebt. En hier hoef je ook geen mooi weer te spelen... Dat zijn al behoorlijke stappen als je die kunt maken... Gebruik dit forum maar lekker als uitlaatklep, daar is het voor bedoeld. Je hoeft je hier niet te schamen en we zijn er om jou te steunen waar mogelijk en misschien soms zelfs wel van advies te dienen, maar de basis hier is op veilige wijze elkaar steunen en herkenning vinden in elkaar... en dat geeft een power waar je alleen maar van kunt gaan groeien. Heb geduld met jezelf, neem de tijd die je nodig hebt.... ik wens je heel veel sterkte! Liefs en fijne avond, Anja [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |