Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Monday, May 13, 15:12:45 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, [5], 6, 7, 8 ] |
| Subject: hallo Anja en Lies (trigger) | |
|
Author: Linda |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Saturday, February 26, 16:07:05 In reply to: Lies 's message, "voor Linda" on Friday, February 25, 18:30:32 Lieve Anja en Lies Eten en lijnen is echt een obsessie voor me geworden. Het is nu zo’n twee jaar aan de gang denk ik. De meeste tijd ben ik met lijnen bezig, totdat er vervolgens weer is zo’n vreetbui aankomt (vaak in tijden van stress en verveling) die alles ‘verpest’. Ik voel me daarna dan ook ontzettend schuldig en probeer het weer goed te maken door te vasten. Jammer genoeg kan ik niet braken, dat zou het wel een stuk makkelijker maken... Mijn vriend wil ik dit niet uitleggen... hij is iemand die snel ongerust is over me, maar ook iemand die dit gewoon niet zou kunnen begrijpen. Eerlijk gezegd denk ik ook dat het woord eetstoornis nog niet eens in z'n hoofd is opgekomen. Die lessen op school maken het er ook niet makkelijker op. Als we het over eetstoornissen hebben praat iedereen er zo gemakkelijk over; alles is zo op te lossen en die mensen die het hebben sporen gewoon niet helemaal. Dit wordt wel niet letterlijk zo gezegd, maar het komt er wel op neer. Ze vinden het maar vreemd dat iemand zo kan denken. Op zo'n moment voel ik me onbegrepen, en de stap om iemand in vertrouwen te nemen wordt daardoor ook alleen maar groter. Ook krijg ik soms het idee dat ze me ‘door’ hebben, dan lijkt het net of ze het over mij hebben (als er over oorzaken, gevolgen en gedachtegang wordt gesproken). Ik zeg tijdens deze lessen niet zoveel en trek me een beetje terug (ben als de dood dat ik een beurt krijg). Toch ben ik vaak liever op school of werken dan dat ik thuis zit. Als ik helemaal alleen thuis ben zonder iets om me heen om me op te concentreren krijg ik vreetbuien, maar zolang ik afleiding heb houdt ik het de hele dag vol zonder te eten. De weekenden zijn wel een ramp voor mij, doordat het dan snel opvalt (vooral bij m’n moeder, onbewust) als ik niet ontbijt of mee-eet. Meestal zorg ik dat ik dan een afspraak heb met vriendinnen of dat ik druk bezig ben met schoolwerk. Zoals jullie waarschijnlijk al begrepen hadden krijg ik geen hulp hiervoor. Er is niemand in mijn omgeving die hiervan afweet, en m’n vriend weet alleen dat ik wil afvallen. Ik durf ook niet met zo’n man/vrouw te gaan praten. Misschien komt dat wel doordat ik al zoveel signalen hebt gekregen waaruit blijkt dat buitenstaanders iemand met een eetstoornis een aansteller vinden of gewoon niet begrijpen. Xx Linda PS Lies; Ik heb ook momenten dat ik me heel ongelukkig voel en niet weet wat ik moet doen. Een oplossing kan ik je nu helaas nog niet geven, maar je kan altijd je verhaal kwijt! Ik hoop dat je snel weer schrijft. [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
| Re: hallo Anja en Lies (trigger) | Mignon | Sunday, February 27, 13:41:55 |