Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Saturday, May 11, 13:41:08 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, [5], 6, 7, 8 ] |
Subject:  Re: Zo vreselijk verdrietig (trigger) |
|
|
Author: Anja |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Monday, April 11, 20:46:02 In reply to: She 's message, "Zo vreselijk verdrietig (trigger)" on Monday, April 11, 13:31:41 Lieve She, Allereerst van harte welkom hier, moedig dat je je bericht hebt durven posten, de eerste stap heb je gezet en ik vind dat heel knap van jou, dus bij deze een welgemeend compliment. Wat goed trouwens dat je bent gestopt met roken :) Dat heb ik zelf ook gedaan vorig jaar, 15 november 2004 was mijn stopdatum en ik heb sindsdien geen sigaret meer gerookt. Dat trotse gevoel herken ik. Ik weet ook dat je stofwisseling trager wordt en dat je meer eetlust krijgt, simpelweg omdat je smaak en reuk beter zijn geworden en je natuurlijke hongergevoel zich heeft hersteld. Wel enorm balen dat jij dan zo bent aangekomen en zo heel erg veel bent gaan eten. Ik had daar gelukkig alleen de eerste paar weken echt last van. En toen heb ik het handig opgelost door in plaats van dikmakers komkommer enzo te pakken of appels of een gewone bruine boterham. Maar zo te horen hebben jouw eet- en snaaibuien niet zo heel erg veel meer te maken met je gestopt zijn met roken. Herken je dit gedrag van voor je zoveel kilo was afgevallen? En zijn er bepaalde momenten dat je extra veel eet, bijvoorbeeld als je verdrietig bent of boos? Of als er stress is? Of komt het gewoon uit de lucht vallen en is er geen pijl op te trekken? Misschien kan het helpen om er eens op te letten wanneer je het meeste "risico" loopt en dan zien wat je eigenlijk weg loopt te eten. Want in veel gevallen is het zo dat je eigenlijk je emoties onderdrukt. Of je nou vreetbuien hebt of dat je juist niet kunt eten, veelal liggen emoties en/of onverwerkte zaken eraan ten grondslag. Inzicht in jezelf is dus heel belangrijk, je bewust worden van de patronen. Ik vind het heel rot om te horen dat jij je zo schaamt, dat is echt niet nodig, je doet het niet expres, je hebt juist recht op een steun en begrip uit je omgeving. Ik kan het wel goed begrijpen hoor, omdat je het misschien als een prestatieslag ziet? Heb je het gevoel dat je hebt gefaald? In ieder geval goed dat je hier bent begonnen met je verhaal te doen. Ik hoop dat je nog meer berichten zult schrijven en dat je veel steun en herkenning zult vinden hier. Je bent van harte welkom en hier wordt je niet veroordeeld en hoef je je nergens voor te schamen, we begrijpen jou en we respecteren elkaar hier. Bedankt voor je verhaal alvast, She. Ik wens jou heel veel sterkte en denk niet te slecht over jezelf. Het feit dat je hier je verhaal doet geeft aan dat je de boel wilt aanpakken en dat vind ik ontzettend knap. Liefs en fijne avond nog, Anja [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
| Re: Zo vreselijk verdrietig (trigger) | Flow | Monday, April 11, 21:24:44 |