Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Saturday, April 27, 0:20:38 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, [5], 6, 7, 8 ] |
| Subject: Re: Welkom! | |
|
Author: Fluffy |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Thursday, May 05, 17:55:10 In reply to: Anja 's message, "Welkom!" on Thursday, May 05, 12:46:46 Ben 24 jaar en loop al ongeveer 2 jaar ermee rond. Ik voel me inderdaad heel machteloos. Ben iemand die zich heel heel onzeker voelt over alles wat ik doe. Heb nog geen professionele hulp gezocht, het liefst van al zou ik er zelf op mijn eigen willen uitkomen. Soms denk ik er wel aan om hulp te vragen, maar durf die stap niet te zetten. Dan denk ik, misschien is mijn probleem toch niet zo erg en gaat het wel over. Ik probeer het wel aan mijn vriend uit te leggen en hij probeert het wel te begrijpen, maar hij zegt zelf dat hij het zich onmogelijk kan inbeelden hoe het voelt. Overdag eet ik bijna niets en dan s avonds dan begin ik te vreten en dan daarna voel ik me slecht en begin ik te braken. Soms heb ik die 'aanvallen' meerdere keren per avond. Dan voel ik alsof ik gefaalt heb. Ik wil mezelf dit niet aandoen, maar op dat moment is het alsof iemand anders mijn lichaam overneemt. En dan nadat ik me heb volgepropt dan ben ik het weer en voel ik al de negatieve gevolgen ervan. Ik zou wel heel graag een normaal eetpatroon terug willen hebben, maar heb zoveel schrik om dikker te worden. Ik ben al enkele kilo's terug bijgekomen, maar voel me er zo slecht bij dat ik terug wil afvallen, maar dat lukt me niet en dat geeft me echt een faal gevoel. Vroeger had ik ook enorm veel vrienden rondom mij, maar nu niet zoveel meer. Ik heb me afgezonderd van hen, voel me niet goed genoeg meer voor hen. Ze kunnen een veel betere vriendin hebben als ik. En dan nochtans zeggen ze dat ik wel goed genoeg ben voor hen, dat ik goed kan luisteren, geen vooroordelen heb,... Maar waarom heb ik dan toch zo dat negatieve beeld over mezelf? Ik heb nog zoveel vragen die ik moet beantwoorden. Soms dan lijkt het echt eindeloos. Morgenavond heb ik een etentje op mijn agenda staan, mijn mama verjaard. Ik heb er enorm veel schrik voor. Dan ben ik al een hele week zenuwachtig, waardoor ik begin te vreten en ik wil dat niet, want ik heb geen honger. Ik voel me soms echt radeloos... Zo moe om nog te vechten. Overlaatst besefte ik, dat ik geen dromen meer heb. Ik kijk niet meer naar de toekomst, ik droom niet zoals andere over een huis, gezin, kinderen,... Ik heb geen doelen meer in mijn leven. Fluffy [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
 Re: Welkom! | Anja | Thursday, May 05, 19:01:03 |
|
||