Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Wednesday, April 24, 9:14:35 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, 5, [6], 7, 8 ] |
| Subject: reactie op anja's mailtje (trigger) | |
|
Author: faira |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Saturday, February 26, 13:46:36 In reply to: faira 's message, "Mijn verhaal (trigger)" on Friday, February 25, 18:12:56 Beste Anja, Bedankt voor je hartverwarmende reactie. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik moet replyen, maar ik neem aan dat je gewoon een nieuw bericht moet plaatsen.. Sorry voor het feit dat ik geen trigger waarschuwing bij mijn verhaal had gezet. Ik denk dat ik niet helemaal realiseerde dat mijn verhaal confronterend voor anderen kan zijn. Ik zal er op letten. Het begrijpen (zoals ik dat in jouw reactie voel) vind ik moelijk om bij mijn vrienden te vinden. Ze zijn liefdevol en proberen me te steunen, maar ik heb nooit het gevoel dat ik aan hen kan uitleggen wat ik voel, dat zij ECHT weten hoe het voor mij is. Ik vind het ook moeilijk om hen aan te geven wat zij voor mij kunnen doen. Op een gegeven moment voel ik me ook een gebroken plaat: Na de zoveelste eetbui wil ik het ook niet meer tegen ze zeggen..tot nu toe wel gedaan maar ik weet op een gegeven moment ook niet meer waarom en hoe zij dat kunnen stoppen. Ik wil geen politiehonden om me heen maar aan de andere kant wil ik ergens dat ze ingrijpen. Ik wil niet gedwongen worden om de deur uit te gaan maar tegelijkertijd weet ik dat het moet..Moeilijk om aan hun aan te geven wat voor mij het beste is. En daarom is het, ondanks het vertellen, nog steeds heel eenzaam. Je suggestie om samen met één van hen iets laagdrempeligs te doen is inderdaad een goed idee. Het probleem is alleen dat ik zelfs nu ze het weten, de neiging blijf houden om hun niet te zien als ik in een hele slechte fase zit. Ik blijf het 'plaatje' toch ophouden, ook al weet ik verstandelijk dat dat niet hoeft. Maar ik weet ook dat ik bewuste keuzes moet maken die op dit moment misschien tegen mijn gevoel ingaan. Dat ik me erbij moet 'neerleggen' dat ik me voorlopig niet goed zal voelen. Ik moet de deur uit zonder de welbekende voorwaarden die ik mezelf opleg. Ook mijn psycholoog drukt me dat op het hart, maar ik stel het conintue voor me uit..Iets doen na een eetbui is in het bijzonder lastig, dan verstop ik me het liefst om eerst een paar dagen om m'n eten weer onder controle te krijgen (liefst lijnen) en dan pas de deur uit te gaan. Ik probeer wel van die gedachte af te stappen. Je vroeg me naar mijn studie: Ik studeer aan de universiteit maar aangezien ik in mijn laatste fase zit, hoef ik geen colleges meer te volgen. Ik moet wel mijn scriptie nog schrijven, waarvoor ik natuurlijk ook naar de Uni moet voor boeken enzo, maar ook dat stel ik uit. Dat maakt me meteen nog somberder omdat ik op dit moment echt lamgelegd wordt door mijn eetbuien. Ik fucntioneer echt totaal niet meer.Ik moet nog 1 tentamen doen maar dat leren stel ik eindeloos voor me uit. Ik moet ook weer een bijbaantje regelen en ook dat stel ik uit (en daar is mijn bakrekeing niet blij mee). Die regelamaat zou ook goed zijn voor me maarrr..nou, je snapt het denk ik wel. Vandaag ben ik nog niet over de schreef gegaan en ik probeer de kracht op te brengen om het tij weer te keren..Ik wil zooooo graag me weer goed voelen dat weer lijnen wel steeds verleidelijker wordt. Maar ik heb het nog niet gedaan, dus dat is wel weer een plus!! Voordat ik elke keer boekwerken ga schrijven laat ik het hier op dit moment weer even bij.. Bedankt!! [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
| Re: Mijn verhaal (trigger) | Mignon | Monday, February 28, 12:54:24 |
| Voor Mignon (misschien een trigger) | Faira | Tuesday, March 01, 12:45:50 |
|
||