VoyForums
[ Show ]
Support VoyForums
[ Shrink ]
VoyForums Announcement: Programming and providing support for this service has been a labor of love since 1997. We are one of the few services online who values our users' privacy, and have never sold your information. We have even fought hard to defend your privacy in legal cases; however, we've done it with almost no financial support -- paying out of pocket to continue providing the service. Due to the issues imposed on us by advertisers, we also stopped hosting most ads on the forums many years ago. We hope you appreciate our efforts.

Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your contribution is not tax-deductible.) PayPal Acct: Feedback:

Donate to VoyForums (PayPal):

Tuesday, May 07, 1:49:27Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1234567[8] ]
Subject: Ik voel me zo verdrietig (trigger)


Author:
Zoë
[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]
Date Posted: Sunday, December 05, 17:39:10

Hallo meiden,

Het gaat helemaal niet goed met me. Ik voel me vreselijk.
Ik ben ook ontzettend emotioneel en zou het liefst de hele dag janken.

Dat komt ook door wat er gisteren is gebeurd, die deed het balletje rollen.Mijn broertje en ik kunnen het onwijs goed vinden samen. We hebben precies dezelfde humor en hebben gemeenschappelijke interesses. Helemaal goed dus. En iedereen in onze omgeving vind het fantastisch hoe close wij samen zijn, en zouden dat graag met hun eigen broer/zus willen. Enfin, we zijn erg op elkaar gesteld.

Maar de laatste tijd liep het heel stroef tussen ons. Beide wisten we er niet de vinger op leggen, waarom dat zo was. Maar gisteren was een grote onploffing. We hebben vreselijke ruzie gehad, waarbij ik weggelopen was.

Nu is het weer goed na een hele avond onwijs gepraat te hebben over wat de diepere betekenis was achter deze ruzie.
En nu ben ik eruit.En ik kan niet meer stoppen met huilen en denken. Ik ben zo moe.

Ik ben gewoon niet tevreden met mezelf, zeg gerust dat ik mezelf haat. Ik vind mezelf helemaal niet leuk en snap niet wat anderen nu in hemelsnaam leuk aan mij kunnen vinden. Het is gewoon te triest voor woorden dat ik het gewoon echt niet kan bedenken.

Ik kan nog een heel verhaal typen over waar ik allemaal achter ben gekomen. Maar waar het op neerkomt is dat mijn vader en moeder al heel lang doorhebben dat het niet goed met me gaat, zeker al 6 jaar. En ze weten ook niet hoe ze me zover moeten krijgen dat ik hulp ga zoeken. Ze willen me niet dwingen want zij weten ook wel dat het averechts werkt.
Want ik ben koppig, heel erg koppig. En ga het liefst door tot ik echt echt echt niet meer kan, op deze manier zoals ik nu bezig ben met alles (niet alleen het eten hoor).
Ze willen nu wel dat ik ga nadenken over proffesionele hulp.

Niet zozeer voor het eten, daar weten ze eigenlijk gewoon niets van. Ik stond gister echt op het punt om het uit te schreeuwen (over mijn eten) want ik was zo vreselijk emotioneel dat ik mezelf bijna niet meer in de hand had, wilde zo'n beetje alles opbiechten. Gelukkig heb ik mezelf ingehouden. Want ik denk dat als ik het wel had gezegd, er heel erge spijt van had gehad.

Hoe dan ook, ik ga nadenken over proffesionele hulp. Want zoals ik me nu voel denk ik: Ik trek dit niet meer.
Ik ben moe, futloos en heb nergens plezier in omdat ik mezelf constant haat. Hoe ik doe, hoe ik eruit zie, wat ik doe, etc. Alles. Ik haat mezelf vreselijk.

Ik ben nu ook best wel heel erg bang, heb ook hele tegenstrijdige gevoelens. En ik ben degene die deze beslissing helemaal alleen moet maken. Want het is duidelijk dat mijn ouders dat niet voor me gaan doen omdat ze van mening zijn dat het dan niet werkt. Ze hebben ook denk ik wel gelijk.

Maar aan de andere kant zou ik ook wel willen dat ze me aanmijn haren meesleepte naar de huisarts. En dat hoe hard ik ook ontken en niet wil, ze me toch dwingen tot actie.
Ik zou eigenlijk willen dat ik zo transparant ben, dat ik niets hoef te zeggen, omdat ze alles wat mis aan me is , zien. Dat ik het niet hoef te vertellen. Begrijpen jullie me een beetje?

Ik ben zo emotionelig nu, dat ik alleen maar een beetje vage dingen typ. Maar op dit moment voel ik me wel zo.

Ik wil een pilletje waar ik dun en gelukkig van word.
Dat is wat ik wil.

Kus,
Zoë

[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]

Replies:
Subject Author Date
Re: Ik voel me zo verdrietig (trigger)AnjaSunday, December 05, 17:45:02

Gaat het al wat beter?AnjaMonday, December 06, 0:10:56

Lieve ZoëMignonMonday, December 06, 0:35:47

Re: Ik voel me zo verdrietig (trigger)MignonTuesday, December 07, 14:12:37

Re: Ik voel me zo verdrietig (trigger)JohannaTuesday, December 07, 21:42:20


Post a message:
This forum requires an account to post.
[ Create Account ]
[ Login ]

Forum timezone: GMT+1
VF Version: 3.00b, ConfDB:
Before posting please read our privacy policy.
VoyForums(tm) is a Free Service from Voyager Info-Systems.
Copyright © 1998-2019 Voyager Info-Systems. All Rights Reserved.