Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Sunday, May 12, 5:36:15 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, [4], 5, 6, 7, 8 ] |
Subject:  voor Rascal |
|
|
Author: Anja |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Friday, July 01, 11:59:33 In reply to: rascal 's message, "Re: Beloofde bericht" on Friday, July 01, 11:26:04 Lieve Rascal, Het is heel herkenbaar hoor, dat je zoveel moeite hebt met je aan je eetlijst te houden, dat hoort bij het hebben van een eetstoornis. Met "eten" ben je er nog niet, ik hoop daarom dat je snel kunt gaan werken aan de onderliggende oorzaak en dat er ruimte en tijd is om stil te staan bij al jouw emoties. Er zijn heel wat technieken om het eten makkelijker te maken, minder beladen. In feite komt het hier op neer: zodra jij iets wilt gaan eten van je lijstje verwacht je onbewust al dat je misselijk zult worden. Resultaat is dan logischerwijs ook dat je je inderdaad misselijk voelt. Een klein trucje dat je zou kunnen gebruiken is iets te pakken van je eetlijst, zonder dat je het al hoeft op te eten en ernaar kijken. Omschrijf wat je ziet... als het bijvoorbeeld een bakje yoghurt is dan omschrijf je het bakje en de yoghurt, de kleur, de hoeveelheid, etc. Vervolgens proef je het, zonder door te slikken en omschrijf je de smaak. Dan kom je tot de slotsom: dit is een bakje yoghurt, het zit in een glazen schaaltje, dat schaaltje is doorzichtig, de yoghurt is wit, de smaak van de yoghurt is zuur... Zet nu het bakje op tafel en kijk even om je heen, wat zie je in de kamer? Omschrijf de voorwerpen die je ziet, de kleuren, etc. Sluit dan je ogen en stel je nu voor hoe je het bakje yoghurt oppeuzelt (of iets anders uit je lijst, ik neem de yoghurt als voorbeeld). Laat alle gevoelens die je erover hebt toe maar verbind er geen enkele gedachte aan. Doe dit voor een paar minuten. Open dan weer je ogen en kijk weer om je heen. Omschrijf wat je ziet, zoals je al hebt gedaan. Herhaal dit. Dus afwisselend je voorstellen hoe je het bakje yoghurt opeet en dan weer terug in de ruimte waar je bent omschrijven wat je ziet, welke kleuren, etc. Pak je bakje yoghurt en neem een hapje, slik het door. Kijk nu naar één voorwerp in de kamer, bijvoorbeeld naar een plant, of de klok, of het gordijn, noem hardop wat je ziet en welke kleur het heeft. Vervolgens neem je weer een hapje... Blijf dit doen tot je yoghurt op is. De bedoeling hiervan is je aandacht af te leiden, je focus te verleggen van misselijkheid en moeite met eten naar wat er werkelijk gebeurt, als waarnemer. Want in feite eet je "gewoon" een bakje yoghurt, of om het even wat je eet, het blijft een handeling die bestaat uit hapjes nemen, kauwen en slikken. Jij hebt er in je geest een label opgeplakt dat je er misselijk van wordt en dat het je tegenstaat. Je kunt hetzelfde doen met je lijf. Ga voor de spiegel staan en omschrijf wat je ziet, niet interpreteren, dus niet zeggen dat je een dikke buik ziet, maar je ziet gewoon een buik, je gezicht, je romp, je benen, je armen. Noem die woorden hardop. En vervolgens kijk je achter je en omschrijf je hardop wat je ziet, bijvoorbeeld een bed, een bank, een tafel, etc. en de kleuren... Het is belangrijk er geen subjectieve dingen bij te zeggen, dus geen interpretatie, gewoon waarnemen wat je objectief ziet. Het traint je geest in het zien van de realiteit, dus niet vanuit je beleving maar vanuit je meer neutrale waarneming. Praat erover met je man dat zijn verwachting voor jou misschien wel heel belastend is, dat het een behoorlijke druk op de ketel zet voor jou en dat die druk misschien juist veels te groot is, wat jou in feite belemmert om je streefgewicht te behalen. Leg hem uit dat het niet eens gaat over een streefgewicht, maar om de oorzaak op te lossen en dat het streefgewicht alleen om medische redenen eerst behaald dient te worden omdat het anders niet verantwoord is. Het is heel belangrijk dat je zo min mogelijk onder druk staat. Vertel hem over je schuldgevoel en dat je bang bent hem teleur te stellen, dat je je best doet ook en dat je hetzelfde wilt als iedereen die jou na staat... Vertel hem dat het uit eten gaan met hem nog te hoog gegrepen is voor je, dat het niets met hem te maken heeft, maar met het feit dat eten nu nog een probleem is. Betrek hem bij je helingsproces, laat hem weten dat je zijn liefdevolle steun en begrip heel hard nodig hebt om te kunnen herstellen. Ik weet dat het niet makkelijk is om die aandacht en steun voor jezelf te vragen, maar het is belangrijk dat je dat leert, anders neemt de druk niet af en blokkeer je je groei en heling... Ik hoop dat je hier iets mee kunt. Ik ben zelf druk bezig met therapie om de puinresten in mijn leven op te ruimen. Dat gaat heel goed, al is het vaak best zwaar, maar het levert mij heel erg veel op. Ik groei ervan en vandaag voel ik me heel goed. Hoe moeilijk het ook is in het leven, er zijn altijd mooie kanten aan alles. Daarom heb ik hier gisteren een dankbaarheidsboekje/hoekje opgericht, misschien is dat ook voor jou leuk om aan mee te doen. Het helpt je om te zien dat er ook nog zoveel positieve dingen zijn, zelfs als je in een periode van "zwaar weer" zit. Denk er maar eens over na... Heel veel sterkte meid en zet hem op hoor. Je kunt het en je bent niet gek! Hou je einddoel voor ogen! Liefs, Anja [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |