Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Monday, May 13, 23:14:21 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, [2], 3, 4, 5, 6, 7, 8 ] |
| Subject: Just me (trigger?) | |
|
Author: Alicia |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Thursday, October 27, 19:22:15 Hoi meiden, Is echt een rare periode. Aan de ene kant voel ik me stukken beter maar aan de andere kant is er ook zo veel overhoop gehaald. Zo had ik verwacht dat mijn eetstoornis de band met mijn ouders beter zou maken, nog hechter maar het is alleen maar veel slechter geworden. Ik weet niet hoe het komt dat ik me er beter over voel dan toen het nog wel zo hecht was. Misschien omdat ik telleurgesteld ben in verschillende dingen en niet meer wil dat het beter wordt ik weet het niet. Het voelt gewoon goed om niet afhankelijk van ze te zijn. Ik heb t gevoel dat ik meer aankan nu. Tuurlijk is het wel zwaar om ze toch als het ware te verliezen door mijn eetstoornis maar het maakt me wel sterker... Heb deze week vakantie gehad van school (niet van stage daar ben ik de hele week druk mee (geweest)) Had moeite om afstand van school te nemen. Ik heb op school een goed gesprek gehad met mijn mentor. Ik heb haar alles over mezelf durven vertellen, dat was ook heel eng maar voelde ook heel goed. De achterliggende gedachte hebben het heel zwaar gemaakt voor me. Ik dacht dat ik er bijna was en toen overkwamen me dingen waardoor ik besefte dat het nu pas begint. Ik moet wat met de woede over het seksueel misbruik, over dat het thuis niet zo fijn was als ik altijd wilde geloven. En natuurlijk mijn eetstoornis, ik moet leren me te uiten, op een andere manier dan ik deed en nog steeds doe... Ik merk dat nu ik uit mijn ritme ben qua eten dat ik weer eetbuitjes krijg, het is nog niet ernstig maar ik herken het wel en moet er dus weer mee aan de slag... Alsof het nooit ophoud. Steeds als ik denk dat ik er ben komt er weer zo veel shit bij. Maar om nog even terug te komen op het gesprek met mijn mentor, het voelt veilig. Ik heb het gevoel dat ik nu in de gate gehouden wordt op school, ik zal elke week met haar even bespreken hoe het gaat.. Ik mag haar ook altijd bellen, dat voelt ook heel erg fijn, al zal ik het niet (snel) doen. Ik heb haar wel duidelijk gemaakt dat ik niet ontzien wil worden, ik wil mijn school halen omdat ik les kan geven niet omdat ik zo'n moeilijke tijd heb. Het is een heel warrig verhaal geworden maar moest even wat dingen kwijt... Liefs, Alicia [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
| Hey meissie | Zoë | Monday, October 31, 13:03:31 |
|
||
 Lieve Alicia | Anja | Monday, October 31, 23:01:46 |
|
||
| Lieve Alicia (trigger?) | Melanie | Tuesday, November 01, 9:19:39 |
|
||