Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Tuesday, May 07, 9:50:10 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, 5, 6, [7], 8 ] |
| Subject: Blegh! (TRIGGER!) | |
|
Author: Zoë |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Thursday, January 27, 21:41:19 Bleeeeegh! Ik wil niet mensen deprimeren hoor. Maar blegh ik kan dit gewoon even allemaal niet hoor! Dat vechten tegen iets waar ik steeds meer het gevoel bij krijg dat ik het niet wil. Ik wil ineens niet meer beter worden. Ik wil alleen maar afvallen afvallen en nog eens afvallen Bahbleghgrrrrr! Ik voel me op dit moment 1 brok frustratie en koppigheid. Voel me als een ezel die niet wil lopen. Mijn moeder moest vanavond heel erg huilen... Het was verschrikkelijk. Ze heeft nog helemaal niet gehuild na alles wat er gebeurd is de afgelopen tijd. En ineens uit het niets...nou dat is niet waar na het weigeren van iets wat ik eigenlijk moest eten. Toen begon ze ineens hardverscheurend te huilen. Nu ik dit typ moet ik zelf ook huilen. Ik schrok zo erg! Daarom wilde ik geen hulp. Ik wilde mijn moeder niet nog meer zorgen geven. Mijn moeder is mijn alles, ze moet gelukkig zijn. Ik weet hoe erg ze kan piekeren. En ik? Ik denk alleen maar aan mezelf! En terwijl ik het niet eens wil. Dat is toch stom?! Wie hou ik voor de gek? Ik heb haar vastgepakt en getroost, zo hebben we een tijd gezeten.. Ze wilde niet dat ik mezelf kapot maakte. Daarvoor heeft ze me niet op de wereld gezet zei ze. Ik zei helemaal niets eigenlijk. Ik was een beetje met stomheid geslagen. Ik heb alleen gezegd dat ik niet kapot ging. Ooh god ik ben zo verdrietig, en ik zie het allemaal gewoon niet meer. Het is een grote donkere wolk die om me heen hangt. Woensdag had ik even een werkoverleg met een collega van me. Die vroeg ineens na het overleg of het we goed met me ging. Ze had een onderbuikgevoel dat het niet goed ging met me en dat er veel in mijn hoofd zat. Ik schrok me kapot! Ik was ook even in totale schok en heb gezegd dat ik inderdaad niet goed in mijn vel zit, maar hulp heb. En meer heb ik niet gezegd, wil ik ook niet. Mijn teamleidster (die ik bijna nooit zie) heb ik 2 weken geleden wel even ingelicht. Misschien dat in de toekomst het werken (als de therapie dieper zou gaan ofzo) wat moeizamer zou kunnen gaan worden. En dat zou best raar zijn als ik ineens even vertel wat ik de afgelopen tijd allemaal heb uitgevoerd. Was trouwens wel heel moeilijk. Ik trilde over mijn hele lijf, huilde alleen maar, en kon alleen maar trillend en met horten en stoten wat eruit krijgen. Schaamde me kapot, want zo goed ken ik haar niet en was zo van plan het kort maar krachtig eruit te gooien. Wat een watje ben ik toch! Mijn vader zei deze avond tegen me: Je moet met de bedrijfsarts gaan praten want ik heb het idee dat je tegen een depressie aanzit. Man, dat kan ik er OOK nog wel bij hebben, maar niet heus. Ook nog een vader die zich dingen in zijn hoofd ga halen. Ik ben niet happy nee, en heb geen plezier in dingen. Maar dat heb ik al een lange tijd, met ups en downs. Het komt wel weer goed, maar dat heb ik geloof ik nog niet aan zijn verstand gepeuterd. *zucht* Jeetje wat een stortvloed zeg! Ik heb wel zo'n beetje alles eruit gegooit geloof ik :$ Of het helpt...nouja we zullen zien. Heb het in ieder geval van me af kunnen schrijven. Ik hoop niet dat ik jullie nu meesleep in mijn negatieve geraas :( Dat is echt mijn bedoeling niet. Dus als dat zo is, Anja, wis mijn bericht dan even. Oke? Thnx alvast! Kus, Zoë [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
| Re: Blegh! (TRIGGER!) | Anja | Friday, January 28, 6:53:37 |
|
||
| Re: Blegh! (TRIGGER!) | Mignon | Friday, January 28, 19:55:23 |
|
||